Dünyada kahpelik yiğide zulüm.
Üç beş kişi kaldı mertliği güzel.
Yürekte iyilik kovulmuş gülüm.
Üç beş kişi kaldı benliği güzel.
Dilimizde yiten canın ağıdı.
Kahpe dünya yaşatmıyor yiğidi.
Namertlik,alçaklık gün gün büyüdü.
Üç beş kişi kaldı ettiği güzel.
Ey canlarım ateş sardı bacayı,
Korku akıllara attı kancayı.
Bu nasıl yürek ki duymaz acıyı.
Üç beş kişi kaldı yüreği güzel.
Celali bu hale ne güveneyim.
Ben nesli tükenen bir divan'eyim.
Şu aşk meydanında bir pervaneyim.
Üç beş kişi kaldı sevdiği güzel.
.
Kayıt Tarihi : 21.2.2019 03:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!