_______VİCDANIN YOLCULUĞU_______
İnsanların içinde vicdan kaybolmuş gibi,
Gözleri kör, kalpleri buz gibi.
Neden böyle, anlamak zor belki de,
Vicdanımızı yeniden bulmalıyız, elbet.
Dünya dönüyor, gözler kapanıyor,
Sömürü, açlık, savaş hüküm sürüyor.
Vicdan neden uykuda, bilinmez mi?
İnsanlık, sevgiye mi ihtiyaç duymuyor ki?
Birbirimize destek olmalı, sevgiyle dolmalı,
Vicdanımızı yeniden keşfetmeliyiz, elbet.
Empati, insanlığın kurtuluşu olabilir belki de,
Vicdanın ışığında birlikte aydınlanmalıyız, elbet.
Vicdan kaybı insanlığın kara lekesidir,
Bunu değiştirmek bizim elimizdedir.
Sevgi ve merhamet yoluyla,
Vicdanımızı yeniden bulabiliriz, elbet.
Elde vicdan, insanoğlu yücelir,
Ancak kaybedince, kötü yolda sürünür.
Bir anlam bulmalı insanlık bu yolculukta,
Vicdanın sesine kulak vererek yükselmeli, elbet.
Dünya soğuk ve acımasız olabilir bazen,
Ama vicdan sıcak bir limandır her daim.
Sevgiyle dolup taşmalı her yürek,
Vicdanın gücüyle aydınlanmalı, elbet.
Birbirimize karşı anlayışlı ve nazik olalım,
Vicdanımızı koruyup büyütelim, inanın.
Sevgiyle, adaletle, paylaşımla dolu bir dünya,
Vicdanın rehberliğinde mümkün olmalı, elbet.
Gözlerde vicdanın yitik olduğu anlar,
Kalplerde sevgi yerine kin bar.
Neden böyle, anlamak zor belki de,
Vicdanın yolunu yeniden bulmalıyız, elbet.
Karanlık zamanlarda ışık olalım,
Empatiyle dolu, insanca davranalım.
Vicdanımızla hareket ederek,
Dünyamızı daha iyi bir yer yapalım, elbet.
Unutmayalım ki vicdan, insanın aynasıdır,
Yaraları sarmak için bir şansa dönüşebilir.
Sevgi, saygı, ve merhametle dolu,
Vicdanın sesini yükseltelim, elbet.
MEHMET AĞCA
13.09.2023
Kayıt Tarihi : 13.9.2023 10:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, insanların vicdanlarını kaybetmeleri ve bu kaybın dünyada yaşanan sorunlara nasıl katkıda bulunduğu konusundaki bir düşünceyi ifade ediyor. Şair, insanların gözlerinin kapanmış gibi göründüğünü, kalplerinin buz gibi olduğunu ve vicdanlarının uykuda olduğunu belirtiyor. Ancak bu durumu değiştirmenin mümkün olduğuna ve insanların birbirlerine destek olup sevgiyle dolmaları gerektiğine vurgu yapıyor. Şiir, insanlığın vicdanlarını yeniden keşfetme, empati yapma, sevgi ve merhametle dolma gerekliliğini vurguluyor. Vicdanın kaybının insanlığın kara lekesi olduğunu söylüyor ve bu kaybı sevgi ve merhametle telafi etmenin mümkün olduğunu anlatıyor. Şair, insanların vicdanlarını korumaları ve büyütmeleri gerektiğine inanıyor ve bu şekilde daha iyi bir dünya yaratmanın mümkün olduğunu dile getiriyor. Aynı zamanda vicdanın, insanların iç dünyasının bir yansıması olduğunu ve insanların vicdanlarını yükseltmeleri gerektiğini ifade ediyor. Bu şiir, insanların insanlık değerlerine geri dönme çağrısı yapıyor ve vicdanın insanlığın rehberi olması gerektiğini vurguluyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!