Ben neylemişim bana verilen ömrü
Kara bir kalemle karalamışım onu
Köz eyleyip ruhuma atmışım şiir denen kömürü
Bunca ışığa rağmen görememişim hazin sonu.
Gördüğüm her ateş bir küçük cehennem
İçimdeki yaralara insanlar süremez merhem
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta