Eskiden aza kanaat getirirdik
Bir lokma ekmeğimiz,
Bir tas çorbamız, bir de hırkamız vardı
Komşusu açken tok yatan bizden değildi
Madem öyle;
Millet işsiz, çaresiz
Evine ekmek götüremezken
Bu yatlar, bu katlar, bu ihtişam, bu şaşa
Bu çalıp çırpma, bu satıp savma
Yettim hakkı, kul hakkı yeme,
Bu aç gözlülük, bu çifte standart
Bu rahatlık, bu kutuplaşma, bu öfke,
Bu kin, bu nefret niye?
Tezinizi çürüttünüz haram lokma yiye yiye...
Kayıt Tarihi : 3.4.2021 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
