Vicdan sızlar Şiiri - Halil Aydın

işsiz kalan babasının
gözyaşlarını sildi
VİDAN SIZLAR
Parti, marti bilmemem ben
Şu kışta kıyamette onca işçinin
Niye ekmeğini aldınız elinden
5 yaşındaki nur topu gibi kızıyla
Gelmiş Antalya belediyesinin önüne
Kızını almış kucağına, sicim gibi gözyaşı döküyor
Yanağından, yavrucak bakıyor babanın suratına
Oda ağlayacak ama; metanetini korudu,
O babasının gözyaşlarını sildi
Sarıldı babasına, kapaklandı suratına
Sarıldı tekrar, tekrar babasına
Okşadı; kapadı gözlerini, göz yaşlarını
Görünce dayanamam diye
Siz insan değil misiniz? nasıl
Kilit vurdunuz vicdanlarınıza
Mıh gibi çakıldı benim yüreğime
Unutamam o göz yaşını, o çocuğun
Mahsun,Mahsun çaresiz bakışını,
Hiç vicdanınız sızlamadı mı? yazılar olsun size
Taş mı, kesildi vicdanlarınız
Nasıl ruhsuz acımasız bir vicdan
Bir mega manyak, rüşdünü ispata çalışıyor
Ben kudretliyim aç susuz bırakırım
Tapın bana, yoksa atarım sizi sokağa
Haa! diye bütün çalışanlarını
San ki tehdit ediyor; sakın ha der gibi
Merak etme sende inersin o makamdan
Sap gibi kalırsın ortalıkta
Unutma vicdanlar çığlık, çığlık
Bir sor kendine ben ne yaptım
Niye sokağa atım bu işçileri diye,
Bunun neresinde vicdan
Bunun neresinde hak, hukuk, insanlık
Eğer buysa vicdan erdem;
Eğer buysa, parti, buysa; siyaset
Batsın sizin gibi düşünen, bizden sizden diyen kafalar
Bunun adı vicdansızlık, ekmeğini çalmaktır
Unutma bir gün sizin de başınıza gelir,
O zaman anlarsınız yaptığımız insanlık değilmiş
Meğer dersiniz belki de, kendi, kendinize
HALİL AYDIN (Sizden biri)