Vicdan Sızlar!. Şiiri - Ekrem Çiçek

VİCDAN Sızlar!-VİCDANSIZLAR!

İşçiye, memura, emekliye;
Kaynak yoktur, niye NİYE?
Kuruttunuz, yiye YİYE,
Doymadınız, VİCDANSIZLAR!..

Fakirden alıp, zengine;
Kavuşamadı dengine,
Hele bir bak rengine,
URUM da, VİCDANSIZLAR!..

Hep ben, BEN dedin;
YOKSUN ki SEN dedin,
Ölsün, gitsin O TEN dedin,
İKİ YÜZLÜ VİCDANSIZLAR!..

Zenginden alıp, fakire;
ADİL olsun bir kere,
Gözyaşı düşmeden yere,
Merhamet, VİCDANSIZLAR!

Kandırdınız hep yalanla;
Dinle, imanla, kuranla,
DOĞRU YOL da duranla,
Olmadınız, VİCDANSIZLAR!..

Uyardı, millet sizi;
YOK saymıştınız bizi,
Çevirin diğer yüzü,
Tokat geliyor VİCDANSIZLAR!..

BİZ getirdik başa;
Kafamızı vurduk taşa,
Gözümüzden akan yaşa,
Aldırmayın, VİCDANSIZLAR!..

Aklımızı verdik size;
Tükürün artık bu yüze,
Parmağınızı iki göze,
Sokun haydi VİCDANSIZLAR!..

Çiçek derki; çağırdın geliyor;
KIYAMETİN Sesine bak!
Canlı, cansız da biliyor,
SEN İSTEDİN diyor HAK!.