Vicdan var mı ki sesi olsun
Ben duymadım
Tanrı da sessiz sedasız üstelik
İyi de olsa kötü de olsa
Gücümün yettiği her şeyi yaparım
Hakkım saydığım malı canı
Söke söke alırım hırsızsın çaldın desen de sen
Tanrı sessiz vicdan sessizken
Düşmanım kanun benim
Kaçarım kanundan
Kaçamazsam satın alırım
Kanunu satanlardan
Sen bu Evreni aptal mı sanırsın
Bak kendi bedeninin harika yapısına Evrenin aklını gör
Bu akıllı Evrende kaos kargaşa olabilir mi
Henüz çözemediğin denklemler olabilir ancak
Akıldan fener vicdandan pusula verilmiş sana
Çevreni aydınlatarak aydınlan
Adalet yönünden sapma kendi kendini yargıla diye
Senin seni yansız yargılamandır adalet
Başkasının yargılaması dayatma
Haksızsan yanında kalır mı sanırsın
İtmişsin vicdanını bilinçaltının derinliklerine
İşitilmezliğin dipsiz kuyusuna öylece kalsın diye
Gün gelir yeri göğü inleten bir patlamayla
Duyurur sesini sana vicdanın
Kıvrandırır seni tarifsiz acıyla
Törpüler yontar temizler kötülük kaynağı bencilliğini
Acı duymamana kadar sürer bu çile
Acı duymadığın anda cezan biter
Yaptıklarından
Vicdan azabı duymadan Dünya değiştirenler var diyorsan
Sorarlar sana
Nesin sen
Maddesin enerjisin
Maddenin enerjinin yok olmadığı bilimsel gerçek
Organik maddeden bedenin
Enerjiden bilincin yok mu olacak sanırsın
Zamanı sonsuz mekanı sonsuz Evrende
A
Erol Erdogmus 2Kayıt Tarihi : 21.2.2023 17:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!