Vicdan Muhasebesi Şiiri - Halil Türkoğlu

Hindistanda en uç köyde
Bir fakire yetişemiyorum
O kadar uzun elim yoktur
Benim gibi pişsinler
İstiyorum ki okusunlar
Biliyorum ki ocağımda sadece
Bir semaver olur
Çoktur inan akan ve akacak yaşlar
Yeteri kadar mendil yoktur
Senin içini ısıtan çayın var
Dışarısı ayaz ve soğuktur
Bütün bataklıkta ki sinekler çökse kanıma
Bir bakarsın gözyaşlarım kuruyordur
Şefkatsiz uzanan el mi olur
İşte o gün birisi zorla evleniyordur
Ulaşamıyordur o gün kimi cebine
Başka bir eve taşınacakta parası yoktur
Bisiklet alamaz mı babası oğluna
Sürerse dengeler bozulur
Bütün sistem yıkılır
Ağaçları yakmazlar belkide
Zincirin bir halkası kırılır
İmam kürsüde bilimden bahsetse
Vaaz yerine
Mesela matematik hocası durduk yere
Bir şiir söylese

Vicdan bir kuş gibi bekliyor pencerede
Ama tıklatmıyor
Kimimiz bağırıyor bağırıyor
Sonra susuyor
Ellerin okuyor, gözlerin okuyor
Ama dilin anlatmıyor.