dost kırmak korkutur beni,
dost dediğim bilmezki beni.
düzelsede herşey yerim ben kendimi,
bir an olsun üzdüm diye sevdiğimi.
bilerek değildir benim lafım,
densizlik işte kırılmakta haklısın,
ama eğer gönüller bir olmasaydı,
dokunur muydu dilimin bir lafı.
öylesine yazdım bunu ortaya,
gün olur gerekirse kullanırım orda,
fazla umursamayın bitti nasılsa,
benimki vicdan muhasesi aslında...
Kayıt Tarihi : 24.1.2005 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!