Vicdan mı var gözlerinden dökesin?

acımın...met-ceziriydi bugün
çökelgeden yüreğime damıttığı.. o zehir
yanlızım
yapayanlız
bir kalp sızısında üşüyor şimdi bedenim

güleç o suratım
şimdi ekşi kekremsi bir harita
çift bu kahve gözüm,kibiri çoktan yitildi ve ıslak
şirin dilli bir canan beklentim vardı ya..!
müstebit zorba hırcınlığında

gidişin....!
sara ve sıtma nöbeti kadar titrekdi bedenim de
.... azapcıl bir mozaip keşmekeşliği
yani darmadağın bir düş gibi perişan
hatta hüzzam makamında ki hicran dı
h i c r a n
...........
....
zaten evriği çoktan bozulmuştu bu aşkın
üç fidanın meyvasına bent/idik
teldeki mızrap sallantısın da yani

kara karbon fügranımsı nükteci ağır sözlerindi, ayrılığımıza sebep
sol böhrümdeki çiğ sütün/dü
eriğik mikropcul
yıkıntı kalp parçalarım ise
süprüntü faraşlık,içi tekin bir atık
bitirdik ya....!
son duayla

şimdi zaman bir kahpe
ihraz ise pek yaman
mashaf suresini yazarken alnımıza kara kara yazıyı
düşündeş geriye döneleme/me pışmanlıklarımızdı
a v u c l a r ı m ı z d a
ş/imdi

artık benim edinç edeplerim melek-e değil
ergüvan eflatun/u mu yoldan çıkardı..?
tuvaldaki kara renkli boyalar mı karaya boyadı?
onu da bir türlü diyemiyen peltek bu dilim
lal
zaman..!
ferdah fersah bir tuzak
yol acımasız..!
hem galiz..!
hem/de gaddar mı gaddar

ve ben gülabeden şişesin/den, gül suyunu dökmek için yoluna
artık gözlemiyor yol gözlüyen gözlerim
sadece narahatlık günlerimi saydım döktüm ardınca
vican mı var gözlerinden dökesin?
var mı vicdan gözlerinden dökesin?