Hüzün kuşlarını salıyorum
Altın telli kafeslerinden.
Uçmak şöyle dursun,
Gözlerini yuman yumana.
Utanç dünyası,
Ayıp denen bir şey var
Üzülmek bunların peşi sıra...
Şimdi sadece bekliyorum
Zamanın, şartların ve insanların olgunlaşmasını.
Çaresizlikten sayar mısınız bilmem ama
Bir de vicdanlara güveniyorum.
6 Aralık 2019 Saat 21:14
Ali Asker DüzgünKayıt Tarihi : 12.5.2020 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!