Vicdan İmparatorluğu Şiiri - Emre Yıldız 4

Vicdan İmparatorluğunda yıkıldı tüm binalar
Çelikten kullerinde para sayarken tiranllar
Demirinden çaldığın garibanın bacası
Bir daha tütmemek üzere yıkıldı yuvası

Sesizlikte bir çığlık bir nefes bir soluk
İç çek ve hisset beton molozlarla boğulduk
Sabahın kör saatinde acı bir ölüme tutulduk
Doğmayan güneşlere ve hiç olmayan vicdanlara hesap sorar olduk

Her yer karardı dünya çöktü başımıza
Kader kısmet derler gelmediyse cahil başınıza
Ateş düştüğü yerde halla dönüp baksanıza
Kim göz koydu üç kuruşluk aşımıza

Seslendik sesimizi duymadılar
Etimizden kemiğimizi sıyırdıllar
Ah o kör olası betoncu tiranlar
Dünyamızı karartıp kaçtıllar

Sağır dilsiz kaldık betonlar çok agır
Nasıl çekilir sağ kalırsak şayet , bu kahır
Boğazim düğüm ruhum âmâ kalır
Elbet kopacak bu kıyamet sizinde damınız çöker kırıllır

Sorulur hesap kitap kalmaz kimsede bu hak
Ya bu dünyada ya öbüründe gör de bak
Kimin ruhu kara kimin ruhu ak
Nasıl olsa bilecek seni yaratan o El- Hakk...........