ellerim omzumdan aşağıda
ayaklarım çukurdadır
bir baksam yoldan aşağı
zehir zemberek kış uykularıdır
emanete bırakılmış bir yaşama sanatı
erken vurulmuş güvercin kanadıdır
tut ki avuçlarında lacivert bir gökyüzü
kıtlık kıran bir mezopotamya yı giyinmiş yeryüzü
herkes kendi ayağından vurulmuş
fırat kadar köpürmüş bir yürek
kahpe kayası kadar kahpe erik ağacı taşırlar
dil suskun çene yorulmuş at kestanesinden
çaylak fırtınaları hep sessizde siyah eser
bir baksan aşağıya uçurum kısa
insanlık cüce boyludur
herkes kendi cebine ağlar
vicdan dediğin darağacındadır
kebanlı.2014 ist.
Veysel TaşKayıt Tarihi : 18.9.2014 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!