Vicdan Azabı Şiiri - Semra Eroğlu

Tanrının tatlı fısıltısıdır vicdan

Bizi sürekli izleyen biri var

Zaman vicdan azabını yenecek kadar güçlü değil

Vicdanım hiçbir hatamı, unutmama müsaade etmedi

Ruhumun çürümesine izin veremem

Vicdanımın dürüst kısık sesini dinlemedim

Ya öfkeme ya nefretime yenildim

Yada çıkarlar susmadan konuştu

Kendimi yargıladığımda idam ettim

Başımı yastığa koyduğumda rahat uyumak gibisi yok

Ne vicdanımı ne de insanlığımı kaybetmek istemiyorum

Hayatı hiçe sayan cesaretimdir

Gizlemek istediklerim beni rahat bırakmıyorlar

Boğazımı sıkıyorlar

Evet itiraf ediyorum

Yalan değil vicdanımdan korkuyorum

Azapların en büyüğü vicdan azabı

İradem onun huzurunda aciz kaldı

Yanılmaz bir yargıç var karşımda

Kötü işlerin şahidi tek zayıf nokta

Beraat etmek istiyorum sayın yargıç

Vicdan azabı çekiyorum çekilmez bir sancı

Yüreğimi dağlayan hiç sönmeyen cehennem

Ne mazeretim var ne ilacım var ne de şifam

Kalp penceremden sürekli bana bakan

Vicdan azabı çekiyorum en büyük acım

Tövbeler ediyorum Ya Rabbim çok pişmanım

Hüküm senindir ne olur yalvarıyorum beni affet

Vicdanım huzur bulsun

Semra EROĞLU Şiirleri sevdiren kadın