Karalamalar 97 - Vicdan Şiiri - Recep Akıl

Vicdan mevhumu insanın yaratılış özelliklerinden birisidir. Böyle olduğu içindir ki insanoğlu çevresinde olan bitene istese de duyarsız kalamaz.

Kalıyorsa eğer en azından kendisine olan saygısını yitirmemek için nefsini iyi bir sorgulamalı ve hesaba çekmelidir.

Bunu bile yapmıyor, yapamıyorsa ona zaten insan demek için hiçbir sebep de kalmamış demektir.

Bir haksızlığın düzeltilmesi için adım atmak yerine sessiz kalınıyor ve tepki gösterilmiyorsa kişinin kendi vicdanını sorgulaması gerekir.

Haksızlık karşısında tepkisiz kalmak bananeciliktir ki bu durum alışkanlık haline gelirse kişiyi giderek vicdansız bir insan haline dönüştürür.

Hiçbir insan bu kadar bir ağır yükü yüklenemez. Çünkü yaratılışının hikmetinde bu yoktur.

Tarihin görmüş olduğu en merhametsiz ve zalim insanlar bile kendileriyle baş başa kaldıklarında bir vicdani hesaplaşma içine mutlaka girerler, girmişlerdir.

Çünkü yapmış oldukları şeylerin genel ahlaki kurallar içinde kabul edilebilirlikleri yoksa da kendilerinin gözünde mutlaka bir sebebi ve bir değeri vardır.

İyi ya da kötü, doğru ya da yanlış, atılan her adımın arkasında akıl ve mantık vardır. Vicdanı ise bu adımlara sebepler oluşturmasına ve belki de susmak ya da bazen de tavır almak gerektiği konusunda kararlar vermesine yardımcı olur.

Susmak ya da konuşmak… Acaba hangisi insan için daha ağırdır? Kim bilir, belki de her ikisi…

Kişi önünde sonunda bu ikisinden kaynaklanan şeyler için mutlaka hesap verecektir. Karar yine kendisine aittir ve suçu hiç kimsede aramamalıdır.

Vicdanını dikkate alan insan duyarlı insandır ve duyarlı insanların oluşturduğu toplumlar ise daha huzurlu ve daha mutlu toplumlardır.