Veysel vardı
Dünyaları karanlık
Ne koltuk isterdi ne de bakanlık
Veysel vardı tüm varlığı bir tek saz
Öyle bir şahsiyet ki:
Şiirle anlatılamaz
Ve bir Veysel ki:
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Eyvallâh...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta