Veysel vardı
Dünyaları karanlık
Ne koltuk isterdi ne de bakanlık
Veysel vardı tüm varlığı bir tek saz
Öyle bir şahsiyet ki:
Şiirle anlatılamaz
Ve bir Veysel ki:
Bir düğünü milyarlara varan
Emrinde doktoru
Şoförlü arabası her an
Veyseller gelir dünyaya
Veyseller gider
Kimisinde sevinç
Kiminde keder
Kimini imam kaldırır
Kimini peder
Eninde sonunda
Hepsi de gider
Kayıt Tarihi : 24.10.2006 12:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)