Gözü değil gönlü gördü
Şiirlerle dünya ördü
Dilinden dökülen dürdü
Diller Veysel Veysel diyor
Dağda biten türlü yonca
Sarmaşığın beli ince
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
merhaba ben memet ali size bir tesadüf üzerine ulastım isim benzerligi.Arkadasımın adıda nazife sener idi.Ama sunuda itiraf edim siirleriniz cok guzel.aslında bende siir yazıyorum ama sizin kadar iyi deyil
nur icinde yatsin.. Asik Veyselin anisina yazdiginiz bu siir icin tesekkür ediyorum..yüreginize saglik..sevgilerimle..
Gözü değil gönlü gördü
Göz görmesiyle olmaz ki şiir. Şiire gönül gerek.
Sen bir de Mevlüt İhsani'yi görsen. Aşk ve sevda onda.
Selamlar
Bu şiiri iki türlü okudum: Birincisi gerçek Veysel (ŞATIROĞLU) şiiri çok başarılı buldum. İkinci okuyuşum ise meşum bir trafik kazasında kaybettiğim Veysel adlı arkadaşım içindi.. Özellikle son kıta çok etkileyiciydi... Kurt kuş Veysel Veysel diye inliyordu onu kaybettiğim ilk günler... Bir kamyon onu ve dört çoçuğunu asfalta yapıştırdı... Yollar Veysel Veysel diyor...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta