Veysel Tırpan Şiirleri - Şair Veysel Tırpan

İS DÜŞLER

Kentin sokaklarına karanlık akıyor
Kutsanmış bir zulüm, Nemrudî
Kirpiklerine asfalt çeken kutsal bakire
Kitapsız yeni yetme şair

LEBİ ÖLÜM

Gecenin kıyısında yaralı bir gemiyim
Kaç intihar geçti odamdan
Sabaha ezanı doldururken ıssız sokakları
Kaç ağaç devrildi üstüme üstüme

GECENİN SONUNA YOLCULUK

Zamansız uyku sersemliği
Gecenin sonuna yolculuk
Boş mısra tadında dudakların
Bahar intihar telaşında

AŞKIN ARABI

Ben bu aşkın arabıyım
Bütün acıların izdüşümü

Bir sigara daha yakar

ÖMRÜM GÖZLERİNDE TÜKENDİ

Göğsümde büyüttüğüm
Üşümüş ceylan yavrusu
Gecem ay gecem!

BOŞ SÖZ

Boş bütün sözler
Gün geceleyince
Herkes kendi uçurumundan düşer

YAŞAM

Dışarıda zifiri yağmur
Dışarıda insanlar
Kediler ve köşe başları
Dışarıda sen

AYRILIĞIN RENGİ

Bir limon çiçeğiydi sesin
Sözcüklerin gelincik
Rüzgâr gibi geçtin buradan
Gelişin meltem, gidişin fırtına

GÖZLERİN

Sabahın ilk ışıklarıyla
Usul usul ortalığı kaplayan
Denizin buğusu gibidir gözlerin
Kahvenin asaleti

HERŞEY

Bütün zamanları sonbahar yapıyorum
Her ayı eylül
Her günü Salı
Nehirler akıtıyorum bugün