Veysel Tetik Şiirleri - Şair Veysel Tetik

Dün akşam hüzün sarmalına büründüm
Yağan yağmur altında döndüm döndüm durdum
En küçük hüzün cümlelerine gelemiyor ken
Şimdi ayrılıktan bahsediyorum
Çok zaman önce burda bırakmıştım
Tüm yarım cümlelerimi yarım kalan düşlerimle

Deniz parıltısı o güzelim bakışların
Ufuklardan gelme o masum duruşun
Renk renk desen desen
Ufuklardan çizilmiş halin
yine sardi hayalim.

sevgili
Masmavi bir gökyüzü altında
Ismin gibi bir duru bakış olurdun alnımda
Yüzümdeki göğün berraklıgıydın sen
Şimdi sen yoksun ya yanımda
Gökyüzüm hep kapkara

Allahım. bu ızdıraba dayanamıyorum
Gözlerimdeki acıyı kim silecek.
Kalbimdeki yarayı kim saracak
Bu aşk beni bitirdi.
Düştüğüm kuyudan çıkamıyorum
kalbime düştüğü andan beri acı içindeyim

ruhuma tutulan en güzel tütsüydün
özlediğim....
kokusunu duydugum en güzel ambersin..
bayıltan bayıldıgım....
hiç tadına doymadiğim
bir daha alamayacağim aşk şarabımdın

sana dogru yönelmiş yürüyorum

kendimde olmadıgım bir vakit

lakın kendimde olduğum vakit azda olsa

Sen yaşadığım en büyük acı.
Sen içimde kalan en büyük enkaz
Sen yokluğu yüreğimde en unutulmaz an.
Sen hayatımda en büyük onulmaz deprem
Sen gelme artık gecelerime.
Sensiz bir an bulmak istiyorum

Bu gece hava çok soğuk üşüyorum Üşüyorum yalnız yürüdüğüm bu sokakta Sonbahardan kalma yapraklar arasında yürüyorum Titrek sesimle mırıldanıyorum şarkımızı Hüzün dolu bir gece yine İçimden sessiz bir çiğlık kopar zamana ve sana. Neden yüreğimde ilk günkü gibi hala bu kadar canlısın. Neden isyan ettikce içimdeki sen daha çok çoğalmaktasın Gece ayazı gibi kaplamış heryanımı özlemin. Elimden gelen bu ve ben tek kişilik bedende iki kişilik ruh taşıyorum. En içten çiğlıklarımı duymasan da ben buyum. Kalbimde açtığın yarayı saramadım ve ben hala buyum. duymasan da sessiz bir çığlık kopar zamana ve sana.

Bir iz var yüzümde
Senden kalma
Bir söz var dilimde
hiç düşmeyen
Bir anı var
Hep hatırımdan

yeşermiyor içimde yeni bir hayat filizlenmiyor içimde kuruyan dallar ağaçtan düşen yaprakları bir bir topluyorum dibinden yürüyorum yürüyorum sararmış yapraklar arasında yürürken adım adım bir an dünya durdu sandım canımı acıtan delicesi haykırışlara suskun bırakan yolda yürüyorum yürüyorum