Ne hiçbir şeyim
Ne de her şeyimsin
Yaşam koridorlarında düşürdüğüm
Uyruksuz kimliğimsin
Yaşamam için bir his
İntiharım için bir tizsin
Seyircisi olmayan tiyatroysa hayat
Aşk ete kemiğe bürünmüş arzularsa yatakta çırılçıplak
Bırak
Tenin tenimle kirlensin
Tenim teninde temizlensin
Sahipsiz bir ceset gibi göm dudaklarını dudaklarıma
Soğuk duvarların küflü dudaklarını ısıra ısıra öperken
Ölümateşinin anarşist alevleri
Azrail'in takma dişlerini ıslayıp bir bardak şaraba
Sesleri intihara zorlanmış binlerce güvercin uçurdum
Kırıkcamlı hücremde
İncinen yerlerimi kelepçeleyip neştere
Kaç kedi vuruldu
Ölü kuşların lensli gözlerine
Kaç fare kurtuldu
Ölen kedilerin demirpençesinde
Tinerci bir camkırığıdır hüzün
Bazen haindir
Saldırır damarlarıma
Kanıma ölüm karışır
Sevgilim kalırsa benden sana
Uslanmaz pişmanlıklarım kalır
Kan sızsa da kefenlediğim günahlarımdan
Yeminettim içmeyeceğim
Bu gece
Bir ölünün gözlerine dolmak isteyen toprak hevesinde
Yanlızlığımda çoğalan sesimle yüzleşeceğim
Cennetlik yarımı bırakıp secdesinde
Odam dar
Odam karanlık
Babam gibi döver soğuk
Azrail'in kulağıma fısıldadığı
Bir ayağı alçıdaki yanlızlık
Ne olur gelmeyin üstüme
Hadi git
Yağmursuz bırak beni
Bulutsuz bırak
Biliyorum sen olmayacaksın artık
Ama şunu bil ki
Hayalinin bedeniyle sevişeceğim
Gece ağır sessiz
Herşey uykuda
Bir ben varım uyanık
Birde gözünü uyku tutmayan
Dostum karanlık
Sağım karanlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!