Veysel Öğretmenim Şiiri - Ozan Efe

gözlerinin önü
kuyu karanlığı
veysel öğretmenim
tuzaklı teller
örülmüş çevrene

yeri göğü ısıtan
güneş içine dolmuş
veysel öğretmenim
hep böyle kal
sevecenliğin evrene

yaratana kızma
yalnızlığa doymadan
veysel öğretmenim
göz yaşların bayramda
beyaz bastonu görene

hep yitip giden an
vicdanları aydınlatan
veysel öğretmenim
umarım dağlanmış gözün
aydınlığa çeker girene

içine işlemişsin
ozan efenin sevgilisi
veysel öğretmenim
camii köşelerine dağılan
sadakaya bayrak açıp direne

08:34 19.09.2009denizli