Veysel Karani Şiiri - Necmettin Pek

Yemen' den gelmişti O Medine ye
Resulün yüzünü bir kez görmeye
İsterse canını bile vermeye
Kapıda gözleri yaşla dolmuştu

Anası Veysel den bir söz istedi
Evinde yok ise bekleme dedi
Vuslata erişmek nasip değildi
Hasret yangınında küle dönmüştü

Veysel in yüreği aşkla atıyor
Bastığı yerlerde güller bitiyor
İhtiyar anası hasta yatıyor
Çaresiz verdiği sözde durmuştu

Uhut da Resulün dişi kırıldı
Veysel' in gözyaşı kanla karıldı
Ömer le Ali' ye görev verildi
Hırka i şerife varis olmuştu