“Veysel’im”
Yüzün güleçti Veysel’im, yüreğin pak,
Hep birlikte direndik, zordu yaşamak,
Dik durduk, başladı ekmeği kazanmak,
Felek bıraksa, tat verirdi yaşamak,
--Ne çabayla kat ettik, hayat yolunu,
--Felek aniden oynuyor, oyununu.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.