Aşk sayardı başına düşen yaprağı
Çünkü gönül gözüyle görürdü Veysel
Avucuna aldığı kara toprağı
Dokunduğu yüzüyle görürdü Veysel
Gönüllü yaşıyordu karanlık handa
Umudum var diyordu çıkmayan canda
Ellerini yüzüne sürdüğü anda
Yaradan’ı özüyle görürdü Veysel
Mutluluk sayıyordu ekip biçmeyi
Taze sütünü sağıp her gün içmeyi
Hisleriyle denerdi güzel seçmeyi
Aşkı bir çift sözüyle görürdü Veysel
Erenler dergâhında tutardı cemi
Sazına mızrabıyla dökerdi yemi
Türküler veriyordu gönlüne demi
Dört mevsimi güzüyle görürdü Veysel
Garipler seviyordu dertli aşığı
Sofradan eksilmezdi yetim kaşığı
Yanarken göremezdi vuran ışığı
Kor ateşi közüyle görürdü Veysel
Selami Tıraşlar
26.03.2016
Kayıt Tarihi : 26.3.2016 12:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirim Hikmet Okuyar hocamızın vermiş olduğu ayak üzerine yazılmıştır.
Okuduğum güzel şiir
duygu yüklü aynı zamanda
doyurucu oldukca hoş
anlatımlı
yüreğine sağlık
şiir çalışmalarınızda
başarlar dilerim
TÜM YORUMLAR (1)