VEYSEL e NAZİRE..

Gittin amma,adın kaldı,
Seni her an anacağız..
Düğün olsa,bayram gelse;
Seni her an anacağız..
Gene sana yanacağız! ..

CAN,kafesten elbet uçar..
Fani olan,birgün göçer..
Aylar-yıllar çabuk geçer,
Seni her an anacağız..
Senin işin yanacağız!
…
CAN bedenden ayrılsa da,
Ocağımız yanmasa da;
Selâm veren olmasa da,
Seni her an anacağız..
Senin için yanacağız! ..

Geldin,elbet gidecektin…
Gün-gün artacaktı derd’in,
Garip kaldı,yerin-yurdun…
Seni her an anacağız,
Andıkça da yanacağız! …

Çiçekler açıp,solsa da,
Kim eğlenip,kim gülse de,;
Ahir ölüm,tez gelse de..
Seni her an anacağız..
Anıp-anıp yanacağız! …

Günler geçip-akşam olsa,
Başımıza neler gelse…
Felek,bizi yere çalsa!
Seni elbet anacağız…
Andıkça da yanacağız! …

Nekadar yazıp-çizsem de,
Sana lâyık söz bulamam..
Hepsini sen söylemişsin…
Sen gibi ozan olamam…
Seni her an anıyorum,
Andıkça da yanıyorum

-İstanbul-
1980-81