Veysel'e Şiiri - Mehmet Öztürk 3

Kelkit çayı neydi, benimle derdin,
Üzerim tozlandı suyunu sevdim,
Yolumu şaşırdım girdaba girdim,
Dönüyom dönüyom çıkamıyom ben.

Ne fayda görecem, Kelkit çayından,
Dalgıçlar getirin çıkarın burdan,
Genç yaşta ayrıldım anadan yardan,
Körpe çocuğumu tutamıyom ben.

Dayan Salih baba Hak’tandır çile,
Her zaman olamaz sevenler bile,
Daha doyamadım o Pembegül’e
Gidiyom buradan duramıyom ben.

Dedeme çekmiştim, güreş tutardım,
Oyunlar ararken alta yatardım,
Tek çift dalar, sarma, künde atardım,
Tuş oldum ayağa kalkamıyom ben.

Çağırdı yanına Pehlivan dedem,
Rabbim razı olur, inşallah benden,
Helallik dilerim cümle alemden,
Boğuldum dünyada, duramıyom ben.