Etrafa bakınıyorum
Yaslanacak bir dost arıyorum
Yok,yok,yok
Kimsecikler yok,dayanak olduklarımdan gayrı
Yorgunluktan bitap halde sendeliyorum
Düşüyorum,düşüyorum,düşüyorum
Ne yapıyoruz
Niye çabalıyoruz
Nereye gidiyoruz
Kimbilir,belirsiz bir ümit furyası
Akıp gidiyor öylece zaman
Kendimizden çok başkalarıyla ilgileniyoruz
Güneşimi kaybettim
Geceye müebbedim
Mehtabım da yok üstelik
Yıldızlar bana yol gösterin
Nerdeyim....
Topraktan geldik
Toprağa döneceğiz
Ne zaman dolacağını bilmeden vademiz
Ve hangi yolla döneceğimizi
Demir aldın bu limandan da
Yöneltin dümeni ufka doğru
Yeni başlangıçlara,başka limanlara
Engin sularda yüzüyorsun bir başına,dilediğince
Çoğumuzun yaşayamadığı hayalini kurduğu
Özgürlüğün tadını çıkartarak
Mum ışığında yitik gölgeler
Kaybettiklerimi simgeler
Gönlümde silinmez izler
Kaybolmuşluğun çaresini gizler
Arzu edilse de gelmez o günler
Solmuş yare verilen güller
Durup öylece bakıyoruz birbirimize
Geçmişin gölgeleri ardı sıra
Olacaksa olur kendiliğinden diyerek
Ne zaman olacağını
Nasıl olacağını
Ne olacağını bilmeden
Yolun uzun ve zorlu
Bir başına gitmek zorundasın
Hiç sızlanma arkadaş
Yalnızlık senin yazgın
Birden çıkıverdin karşıma
Kardelen çiçeği gibi
Doğdu gözlerin dünyama güneş gibi
Dilim tutuldu seni görünce
İlgisizleştim herşeye
İsmini zikretmeden,güne başlamaz oldum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!