VEYSEL
Toprağın bağrını sevgiyle yardı,
Aşkın bahçesinde, gül oldu Veysel.
Sazını gönlünün derdiyle sardı,
Yürek perdesinde, tel oldu Veysel.
Yedisinde gözlerine ağladı,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta