Veya'lar Şiiri - Abdullah Selçuk

Bir haykırış vardı ötemdeki sokakta ya da ben öyle sanıyordum.
Kırılgan beynimin kaldırmadığı kadar sessizdi sokakları buraların..
Ötesi zor, gitmesem olmaz.
Sanki yok olmuş bir şehri tek başıma kurtaracakmışım gibi psikolojim..
Kalmak,ağzımdan çıkabilecek son cümle gibi gelse de.
İçime cuk diye oturmuş anıların,kalbime verdiği itaatler kalmamı işaret ediyordu.
Çıldırmıştı sanki sözcükler beynimde. Git kal,git kal..
Gitmek te ayrı bir mevzuydu.
Ya kaybetmek, ya kaybolmak..
Ya yeni bir sayfa,ya kara bir leke..