Veya.. Şiiri - Feridun Urfa

ve/ya....

Ağzımda kocaman bir adam.Birini çağıran bir sessizliğin penceresinden dünyaya haykırıyor; Ben sizin donunuzdaki lastiğim! Küfrünü,sözünü sakla diyor.Sus bazen.Bazen konuş diyor.Bana görmek istediklerini gör, görmek istemediklerini kör diyor.Bazen dediğime bakmayın.Ayda yılda bir işte.Midendeki ekşiyi sev dişindeki acıya sırtını dönüp yar kokan yastığa sarıl diyor,hep..

Bu benim ağzımın içimdeki adam var ya tam bir kabakulak.! Ne acıdan anlıyor ne renk veriyor korkusundan.Çünkü; Sadece ve hep ağızlarda yaşıyor.Ağzımın içinde, bademciklerime yakın bir yerde /yüksekten bir perdeden salavat getiriyor tüm çiğnenip ölmüşlere.Sahur davulcusu tokmağı indirirken midemin en acıyan yerine ağzımın içindeki adam ağzımın içindeki kadına bir resim çiziyor,dişleriyle.İki ısırık bir bir mor,iki ısırık bir mor!

Şimdi siz söyleyin bana.Deyinki; Arabesk bir karakol baskınıdır bu beynini zorlayan çelişken durum.Deyin deyin..Deyinki; Kendini karanlık bir gecede azcık ışıkla aydınlatan bir çoban kandırıkçı böceksin.Sümüğümü sil.Ağzımı temizle,niyet et.Mahya ışıklarına baktıkça ağzımda kadın boğazlayan bu bar taburesi kılıklı adamı her gece her gece nasıl recm ettiğimi düşün ve daha çok sev beni.Elidor kokuyor tüm odam ve sen çıkıp gelmiyorsun.Gülme lan! Yine mi galip ağızdan içeri kocaman adam?