Vetir'avı Şiiri - Deniz Koç

yirmi mart, on beş:yirmi üç,

ey Acı!
ey müftele acı
...

yirmi bir mart, sıfır bir:on sekiz,

‎ ...

ve aylar sonra
kavuşacağım OĞULa

,

yirmi bir mart, sıfır bir:kırk beş,

öyleyse yürüyelim,
yürü ey elim
yürü ey elim acı
...
yürüdüğümüz yoldan

yirmi bir mart, sıfır bir:kırk altı,

öyleyse yürüyelim,
yürü ey elim
yürü ey elim acı
...
yürüdüğümüz yoldan

beklemez aşklar

!

bekleyemez

yirmi bir mart, sıfır iki:sıfır iki,

ey Acı!
ey müftele acı
...

sıkı dur
!

yirmi bir mart, sıfır üç:on dokuz,

ey ACI!
ey müftele acı,

hangi hezeyanda patladı dudakların
da
böyle
fıslayıp duruyorsun gözlerime
susmuyorsun...

yalnızlıksız yakaladın ya,
bir kere
...
bırakma fikrimce
kaçırma elinden
!
bilirsin:
kolay ve ustalıkla kurtarır yakasını!
düşten yırtar
!
...
...

kanırt damarlarını,
dağla gözlerini karanlıkla...

ya değilse ağlarından kaçacak bir benlik gibi pusuda imler...

yirmi bir mart, sıfır üç:yirmi dokuz,

‎ ...
...

imdi
biraz ağlayalım
!

yirmi bir mart, sıfır üç:otuz bir,

‎ ...
...

imdi
birazzzzzzz
daha
imleyelim
!

yirmi bir mart, sıfır dört:sıfır iki,

şimdi
şimdisizlik sancılarıyla istilada
...

yirmi bir mart, sıfır dört:sıfır dört,

hiçlik:
hiçsizlik ağrılarıyla
sarmaş dolaş...

...
...

iyi ki de hiçliksiz değil
!

yirmi bir mart, sıfır dört:on,

şimdi:
şimdisiz
...

hiçlik:
hiçsiz
...
...

kaldı ki
ikisi de
ne şimdiliksiz
ne hiçliksiz

...
...

,

yirmi bir mart, sıfır dört:on üç,

bir kere yitirirsen
zayi edersen
adeta
bir daha bulamayacak
sın
gibi bir
şey

...
...

yirmi bir mart, sıfır dört:on beş,

bir kere yitirirsen
zayi edersen
adeta
bir daha bulamayacak
sın
gibi bir
şey

...
...

öyle dokunulmaz,
öyle kırılgan...
ne yapıp ne ettiği anlanmaz

yirmi bir mart, sıfır dört:yirmi bir,

göremez Onun gördüğü hedefi kimse
bakamaz O denli keskin, üstbiliş ehlisi,
tanrısına insan taciri,
insanına yaşam hiçliği
...
durur öylece o bilinmedik
beklenmedik duruşuyla dirimde
öylece ayakta ve hayatta
ki
hatalarını yaratan postnesil bir tabloda ışıktır O
...

,

yirmi bir mart, sıfır dört:otuz,

açıklayamamıştır birçok şey i
açıklamaya kılını dahi kıpırdatmamıştır!
susmuşluğuyla çevrili bi duruş yürür öyle...
ağzını açsa düşe yaşam ayak kaçan sesi
duruşurmuş öylece..
anlanmazmış kimsece,
anlanmak olmak: itkiler yaratmış hayatsız benliğinde
amcası olsa
amcası hayatta olsa yine aynı sözü söylerdi:
kıymetsiz
...
lakin O,
hayatsız deyip geçiştirirmiş yine
gri bi tebessümle...

...
...

!