İçkin bir vesvese
sanki bugün ruhum
yarın göğün yüzünden
daha yaşlıyım
gölgemde
bir ağacın tazeliği
geçip gidecek
birazdan
Yok hiçbir şeyin , hiç kimse
karşısında bir hükmü
tanrılar kadar eskiyim
tenim çatlıyor
her veda sonrası
yeniden yaratıyorum
kendimi
Herkes kimliğini
buruşturup
çıkıyor bu kara geceden
ve merak ediyor sonunu
bense her şeye nasıl yeniden
başlayacağımı
Kayıt Tarihi : 30.1.2025 20:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!