Vesta Şiiri - Orhan Demirtaş

bu hikaye benimle senin aranda,
……hiç kimse üstüne alınmasın Vesta

ahhh Vesta,
her şeyi uzak tutan ayrılık,
.......kaza gibi, bela gibi geldi aramıza girdi
bir siyah, bir günah, bir ah, bir eyvah gibi
hay gibi, hu gibi,
sonsuzdan sonsuza giden bir hasret gibi
ezelden tanışık ruhumla ruhunu
.....................hesaba katmadan hem de

ağırdı, ölümdü, karanlıktı, sınanmaydı,
.................................ikimizin arasındaydı
kuyu gibi, zindan gibi bir şeydi

şimdi ben bu ayrılığın çarmıhına gerilirsem,
halim gerçek ve kederli ölümlerden sayılır mı ? Acaba
adın aşktır senin, kalptir, yürektir
...................yokluğun ise intihar Vesta

ahhh Vesta,
ellerini tutan ellerimi asmak istiyorum
yüzünü gören gözlerimi ve dahi neyim varsa

senin gördüğün,
seni gördüğüm her şeyi asmak istiyorum dar ağacına

aşkının ipiyle ölmek intihardan sayılır mı? Hiç Vesta

ölüm sonrası bile şekli olmaz mı? Aşk, senin yüzünün
o yüzün ki, cennetten çıkarıp göğsümün üstüne koyduğumdur
ruhumla ruhunu hesaba katma, ben sana teslimim Vesta

göğün ve yerin
ve dudaklarımın arasında bir tek sen varsın, bil
.....imkanın varsa gel sev beni ne olur
........yokluğun ölümün diğer adıdır

ahhh Vesta
kalbimde olan seni hiç bir yerde bulamazsın, arama
yıldızlardan dökülüyor yüzün içime
bir siyah,
...........bir beyaz
.................en çok da kırmızı
ya bendesin ya da hiçliğin Everest dağında Vesta
gel ne olur söndür içimdeki yangını
bir yanıyorum
......bir daha yanıyor
.................bir daha yanıyorum
hiç sönmüyorum bu aralar yokluğuna Vesta
cayır cayır yanıyorum, etimden, kemiğimden
........................ciğerlerimden

ahhh Vesta
ayrılık kaç hecedir acaba kaybetmenin lisanında
.....................................................söyler misin?
sen gittin, dünya bozuldu
taş gibi sessiz bir dil kaldı yıkıntılar altında,
…………………………bir kalem, kül rengi
birde hesabı sabahlara ve akşamlara sığmayan
..............................................................can acısı
yalnızlık seninle benim aramda saf tutuyorken hala

ahhh Vesta
sen yoksun ve ben bu sebeple çok eksiğim
kalbimin tam ortasında bir kırık taşıyorum
nereye baksam konuşmaktan çok sustuğum
nereye baksam aşikar etmekten çok gizlediğim
ve bir çok soğuk cümleler arasında kalmış mahşer var içimde
yine de çok şükür, çok şükür Vesta
..kahramanı sen olan bir hikaye oldum sayende

ahhh Vesta
suretin aslından, hayalin gerçeğinden de güzel
nasıl kayıtsız kalayım sana söyler misin?
……………………gözlerinde nakşı gördüm
sana iptilaysam hala ben,
......ipek ve sırma ile işlenen güzelliğindendir
sevdam sanadır,
içimde ki acı istediği kadar şiddetlensin, bana ne
aldığım yaradan tanırım yüzünü hiç değilse
......içim sen, dışım sensin çok şükür

Vesta, sen olmayan hiçbir ismi ağzıma almıyorum ...................................................................bilesin
lale diyorsam sensin, gül diyorsam sensin
güneş diyorsam sensin, ay diyorsam sensin
deniz, okyanus, gökyüzü, yeryüzü diyorsam sensin,
havam sen, suyum, aşım, ekmeğim sensin
ağaç diyorsam sensin, yaprak diyorsam sensin
....dışımda sükutum, içimde kıyametimsin

ahhh Vesta
geliyorum demene gerek yok, sormana da
kalbine kuş konar gibi,
.........gönlüne bahar-bahçe açar gibi gel
ölmek gibi ansızın gel, ağlamak gibi gel, gel hadi
bırak bir kaza ertesi olan şu dünyayı, bana gel

yaradılışının üzerinde hakkım var, ateş gibi, su gibi

gel, hadi gel, kazasız belasız varayım vuslata
............ve kırılsın kalemimin ucu
..bir daha ilave etmeden başka bir sebep aşka

gel, gel ne olur
...emanet bırakma yaralarımı kalbime Vesta

Orhan DEMİRTAŞ