Vesselâm Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Güneş balçık ile sıvanmaz gardaş
Hâli ahvalimiz ayan vesselâm
Kim kimin yanında kimlere sırdaş
Düşünsün bay ile bayan vesselâm.

Bir kapıya elli sene kul olduk
İpek atlastandık kara çul olduk
Altın akçe idik şimdi pul olduk
Yalan mı şimdi bu beyan vesselâm.

İnsan anlaşılır iki gözünden
Eğrisi doğrusu kendi özünden
Mertliğe sığar mı geçmek sözünden
Kaypak değil midir cayan vesselâm.

Fikri özgürlüğün nerede sonu
Mevzu vatan ise kapanır konu
Vatanı satarsan alırlar donu
Hainlik düşünen çiyan vesselam.

Yalancının mumu sönmüyor artık
Doğrunun çarkları dönmüyor artık
Oyun bitti perde inmiyor artık
Çıkacak meydana foyan vesselâm.

Bakmıyor aldatan kendi kirine
Kaçak göçek işler indi derine
Şahsi menfaati kamu yerine
Sürünsün gebersin koyan vesselâm.

Söylemle eylemler tezat mı tezat
Satıldı ne varsa haraç ve mezat
Yandaşlık kayırma etrafa göz at
Görünür devleti soyan vesselâm.

Raflara kalktı bak özgür irade
İyi gün gelmedi doldu bu vade
Her şeye boyun eğ emre amâde
Haydi kalk ayağa uyan vesselâm.

Darb-ı mesel yazdım Kemâli kulum
Hep Hakka ulaşsın yolağım yolum
Kırılsın zalimi sararsa kolum
Olmasın bu ömür ziyan vesselâm.