Biz;
küçük insanları büyük konusturan çizgileri sectik hep,
kimine rüya olduk kimine korku.
Hep konusulduk hep konuşturduk.
Adımız kimine şan verdi kimine kan.
Ama küçücük bir anektodtu yaşanandan arda kalan;
Adamdık Adam kaldık vesselam!
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta