Arşivlenmiş ölen zaman da geçmiş,
Eski defterlerde yazılmış ilam.
Ne zaman ki insan, dünyadan göçmüş,
Yalan da yabandır, dil ile kelam.
Yaşanmış onca şey, bir nokta hayal,
Tüm akrabalar ve evlad''u ayal.
Tartım telaşında haramla helal,
Yazılan''a tanık defter ve kalem.
Ruhumuzun ayan beyan kurgusu,
Başta veballerin acı sorgusu.
Bir de şaşmaz, yüce Rabbin yargısı,
Berat yoksa, Haktan gelmez bir selam.
Hiç bir dava temyiz olmaz orada,
Tazmin etmez altın, akçe, para da.
Korkular da şimdi artık sırada,
Cehennneme dönen ruhlar baş belam.
Ölmeden de vacib olmuş her kula,
Durmuşoğlum sende kendin sorgula.
Şu dünyayı satsan değersiz pula,
Bir pul etmez bütün hüner vesselam.
Kayıt Tarihi : 7.4.2011 10:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/07/vesselam-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!