Yağmurun suçu yoktu,
Islanması gerekiyordu düşlerimizin.
Nefes nefese kalmıştı aşkımız o köşe başında,
Arkasından yalnızlık kovalıyordu galiba.
Yaprakların da suçu yoktu sevgilim,
Vakit vuslat,
Mevsim hazan...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla