Vesselâm... Şiiri - Sait Yalçın

Dertli gönlüm, bir gün yüzü görmedi,
Ne belâlı başım varmış vesselâm...
Zâlim çıktı, o yâr beni sevmedi,
Göz üstünde kaşım varmış vesselâm...

İstediği renge dönüşürdüm de,
Cengâver kesilir döğüşürdüm de,
Bir lokma ekmeği bölüşürdüm de,
Zehir dolu aşım varmış vesselâm...

Vefasıza düşüp tonla dert çektim,
Çorak topraklara al güller ektim,
Gecelerce gözden kanlı yaş döktüm,
Tükenmez göz yaşım varmış vesselâm...

Zâlimin birine gönlümü verdim,
İşkence görsem de, sadece sevdim,
Sanırsın hayata dert için geldim,
Dünyada ne işim varmış vesselâm...

İstersen gel bana bilgiçlik tasla,
İçimin yangını sönmüyor asla,
Gel güzel başını göğsüme yasla,
Bağrı yanık döşüm varmış vesselâm...

Neyim varsa yoluna mı sermedim?
İstedin de sana neyi vermedim?
Sevginin kadrini bilen görmedim,
Namert, nankör eşim varmış vesselâm...

Yıldızlı gecene ben düş olayım,
Derim hayatına ben eş olayım,
O der ki ben sana kardeş olayım,
Onlarca kardeşim varmış vesselâm...

Sayende sürgüne yollandım işte,
Güllerim soldu ben allandım işte,
Bülbülün gâmıyla gamlandım işte,
Hüzün dolu huşûm varmış vesselâm...

Ne korosu belli, ne de solosu,
Rahmeti görmeden yağar dolusu,
Kime değer versem kalkar totosu,
Hayırsız yoldaşım varmış vesselâm...

Yâr zâlim çıktıysa kime ne derim?
Vefasız elinde yoktur ederim,
Belki öldüğümde anlar değerim,
Gülümseyen nâşım varmış vesselâm...

Sait'im yazıktır o gözyaşıma,
Kime yapmaz desem geldi başıma,
Sarılıp ağlarsın mezar taşıma,
Okunmaz sîn taşım varmış vesselâm...

08.04.2025 Samsun
Saat : 19:09