Vesselam Şiiri - Üner Dilek

Bir ezan sesiyle başladı vurgun
Günün seherinde lâl etti beni
Bir gönül ki kırgın biraz da yorgun
Yârin kapısına kul etti beni

Derk ettim dünyanın acıymış tadı
Semaya bakınca gördüm sanatı
Aşığın vuslatmış gerçek muradı
Yandıkça yandırdı kül etti beni

Varılan secdeler şükran babından
Erdik hidayete Hak Kitabından
Zemzem yudumladık şükür kabından
Aminler faslına dil etti beni

Karıncadan ödünç aldık ihlası
Dervişan hırkası hiçlik libası
Sineye dert oldu Yusuf kıssası
Kenan illerine yol etti beni

Ne bana merhaba ne sana selam
Ne hikmetli bir söz ne de bir kelam
Anladım ki yolun sonu vesselam
Dünya sürgününde el etti beni