Sevgilimsin , kim olduğunu düşünmeye vaktin yok,yapacak
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Devamını Oku
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
“Nefsini bilen, Rabbini de bilir.”
Yani nefsinin acziyetini ve hiçliğini idrâk eden kişi, bir terbiyeciye, Rabbe muhtaç olduğunu anlar. Bu acziyet ve hiçlik içinde; «Ben» demenin ne kadar abes ve bâtıl olduğunu anlar. Muhtaç olduğu «Rabb»i aramaya, O’na yönelmeye başlar. O’na kul olmaya koşar.
Dâimâ şu âyet-i kerîmenin tefekkür ve idrâki içinde olur:
“Ey insan! Seni yaratıp seni düzgün ve dengeli kılan; seni, istediği bir şekilde (şekilsizlikten çıkarıp en güzel sûrette) birleştiren, ihsânı bol Rabbine karşı seni aldatan nedir?” (el-İnfitâr, 6-8)
Teşekkürler Cihat Bey, selamlar hürmetler efendim.
Allah-c.c- bize nefisimizden önce kendisini tanımamızı emrediyor. Eğer kul, Rabbini hakkıyla tanımadan önce nefsini tanımaya kalkarsa, haddini aşıp nefsini -haşa ve kella- Rabbiyle bir tutmaya kalkıp, hevasını ilah edinen bedbahtlardan olur.
Hayırlı sınavlar Emin bey.
“Nefsini bilen, Rabbini de bilir.”
Yani nefsinin acziyetini ve hiçliğini idrâk eden kişi, bir terbiyeciye, Rabbe muhtaç olduğunu anlar. Bu acziyet ve hiçlik içinde; «Ben» demenin ne kadar abes ve bâtıl olduğunu anlar. Muhtaç olduğu «Rabb»i aramaya, O’na yönelmeye başlar. O’na kul olmaya koşar.
Dâimâ şu âyet-i kerîmenin tefekkür ve idrâki içinde olur:
“Ey insan! Seni yaratıp seni düzgün ve dengeli kılan; seni, istediği bir şekilde (şekilsizlikten çıkarıp en güzel sûrette) birleştiren, ihsânı bol Rabbine karşı seni aldatan nedir?” (el-İnfitâr, 6-8)
Teşekkürler Cihat Bey, selamlar hürmetler efendim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta