Vesile Şiiri - Engin Çakar

Çıkmak lâzım dünyâdan, huzuru kata kata,
Kavuştur Rabbim bizi o ilâhi vuslata...
Kurtulmak lâzım nefsten, hevâyı ata ata;
Ancak öyle erilir gökteki saltanata...

Gürleşen çiçekleri düzeltemem, deremem;
Eğer yardım etmezsen ben vuslata eremem.
Bu kayıp boşluğumu sonsuzluğa seremem;
Himmet eyle Allâh'ım, ruhuma gönderemem...

Gönül ki; tefekkürle nice hazine taşır,
Gönül ki; çok uzaktan mesâfeler dolaşır...
Gönülü toparlayan Hakk'ın nûrundaki sır;
Ancak vesile ile ruhlar Hakk'a ulaşır...

Rabbim kalbime gelen nefsi, hevâyı aksat,
Tek idealim olsun; yüce ilâhi maksat,
Yâ Bâki entel bâki, beni sonsuzluğa at,
Kalpteki karanlığı ilâhi nûruna kat...

''O’na yaklaşmaya vesile arayın...''
Mâide35