Vesaire Şiiri - Derya Cengiz

yüreğimi gönderdim serçelerle;
her gördüğü farklı bir yerde yaşam sevinci dolup taşsın diye içine.
her konduğu dalda güzel bir çiçek görsün isterdim.
gördü.
aldım istediğimi.
ama yine yollarda kaybettim yaşam sevincimi.
toparladım kendimi.
her zaman zorlandım yeniden gülebilmek için.
güldüm,
ama sadece güldüm..
sadece konuştum.
sadece sevdim.
sadece gördüm
ve öldüm.
sadece öldüm,
arkamda koca bir yığın yaşam sevinci bırakarak.

aslında bayağı toplamışım istediğim sevinci.
ama körmüşüm.
gördüğümü sanmışım.
ölmek de yaşam sevinciymiş.
kaynağıymış bazen güzelliklerin.

sadece ölmek ve sevinçleri bırakabilmek..
(geride kalanlara gülüşler dolsun
ölmek de bir çözüm,
ama gülmek için değil..)

yine gülüyorum..
sadece kendime
ve o tükenmek bilmez acı günlerime.
sadece gülüyorum
ve yürüyorum..

sadece yürüyorum
ve gülüyorum;
kendime,
acı günlerime,
geçmişime,
arkamda bıraktığım herşeye,
her kırıklığına kalbin,
ölüme...
vesaire vesaire..