Zeynep Şekerci

ŞİİR

TAKİPÇİ

Versteh doch!

Versteh doch,
Ich bin auch ein Mensch
Wie DU
Aus Fleisch und Knochen
Versteh doch!
Ich Habe auch Gefühle
Wie DU
Ich weine auch, wenn ich
Traurig bin.
Und fliege über Wolken
Wenn ich mich freue
Du hast mir gesagt:
Wir haben keinen Mittelpunkt?
Doch! Wir sind Menschen.
Das ist unser Mittelpunkt.
Außer das DU Deutsche
Und ich Türkin bin
Wir sind Menschen.
Versteh doch!

Büsum, 1998

Zeynep Şekerci
Kayıt Tarihi : 15.8.2007 02:24:00

Şiiri Değerlendir

Hikayesi:

Anlasana! Anlasana! Bende bir insanim Senin gibi Etten ve kemikten Anlasana! Benim de duygularim var Senin gibi Ben de agliyorum, Üzgün oldugumda Ve ucuyorum bulutlarin üzerinde Sevindigimde Bana demistin ki; Bizim ortak noktamiz yok Tabiiki var! Insaniz. Budur bizim ortak noktamiz Senin Alman ve benim Türk olmamin disinda Insaniz Anlasana! Büsum, 1998

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Birol Hepgüler

İnsan olmanın dışında ortak noktası olmayan ve hattâ onda dahi buluşmakta güçlük çekenlere söyleyecek fazla bir söz kalmıyor.. Saygılar.

Birol Hepgüler.

Devamını Göster
1

0
Cevap Yaz

Osman Öcal

tebrikler.selam ve dua.

Devamını Göster
1

0
Cevap Yaz

Bahri Yıldırım

Anlayana sivrisinek saz Ama eğer anlamadıysa yoruyor yüreği. Birde yanlış anlaşılmak varki o daha da kötü. Hoş bir imge . Zeynep hnm bütün doğallığıyla ses vermiş hecelere. Yüreğine sağlık

Devamını Göster
1

0
Cevap Yaz

Orhan Çapan

İnsanı insanca gören bu yüreğe ve bu güzel dizelere saygılar...
Bu şiiriniz,
ırkçılık, şövenistlik yapanlara gitsin arkadaş...

Saygılarımla...

Orhan ÇAPAN

Devamını Göster
1

0
Cevap Yaz