Elleri kara çiçeklerle kaplıymış gelinken,
Duvağı da karaymış, bahtı da karaymış. Saçı akmış.
Güneş doğmuş gece olmuş, batmış sabah ışımış.
Veronika hala en güzel yazgıymış.
Ne zarif süzülür yanağından yaşların,
Oysa Veronika, sen yeterince ağlamıştın.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta