Elleri kara çiçeklerle kaplıymış gelinken,
Duvağı da karaymış, bahtı da karaymış. Saçı akmış.
Güneş doğmuş gece olmuş, batmış sabah ışımış.
Veronika hala en güzel yazgıymış.
Ne zarif süzülür yanağından yaşların,
Oysa Veronika, sen yeterince ağlamıştın.
Kayıt Tarihi : 2.11.2002 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!