Veronika Şiiri - Sıla Bakır

Kaybediyorum, kaybediyoruz!
Umutsuz bir bedenden beklenenler neydi?
Beklemek doğrumuydu söyle bana?
Evet, her şeyi kaybettiğim bu bedende
Neydi ki beklediğimiz yarınlar?
Söyle bana Veronika, sevdin mi?
Ah, hayali bile güzeldi
Evet, evet! hayali bile güzeldi
Saat çaldı, çan çaldı, sen gittin...
Ardında iki çift gözden yaşlar bıraktın,
Neydi veronika?
Neydi böyle a’mansız şekilde gitmen?
Sevdin mi? Zira ben çok sevdim Veronika.
Seni kaybettiğim gece, beni öldürdüğün gün,
İşte o gün, o gün anladım seni Veronika!
Gitmek değildi mesele, mesele sevmekte değildi.
Mesele benim seni çok sevmiş olmamdı...