Bir bir dökülüyor yapraklar sonbaharda,
Mümkünü yok toplamanın hazanı.
Giden gelmez ardından ağlamakla
Gidiyorlar alıp bendeki her anı.
Tek başıma kaldım şimdi akranım yok,
Bir gök cismiyim sanki buralarda.
Kolaçan ediyorum aşina kalanları
Zamanım geçiyor ah’larla ve vah'larla
Her geçen yabancı sanıyor sanki beni
Sanki hiç yaşamamış kalmışım ortalıkta
Vermişler hükmünü zamanın geçmiş diye
İlgisi yok kimsenin bizdeki yaşlılıkla.
Kayıt Tarihi : 8.2.2008 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu günün gençleri,yarının yaşlılarıdır.Hürmetle bütün yaşlıların ellerinden öpüyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!