Vermeyeceksin Şiiri - Aslı Demirel

vermeyeceksin arkadaşım herkese gönlünü
önce bir sınayacaksın
bakalım borana fırtınaya dayanıklı mı
aşkın kollarına alışkın mı
bilir mi aşkla yanmanın kavuruculuğunu

gözleri anlamlı mı
bakmayı görmeyi
bakarken yakmayı biliyor mu
ellerine değince meltemdeki yaprak gibi mi
korkuyor mu saatlerin hızlanmış halinden
bir tek sen mi netsin gözlerine
buğulu mu diğer göze değenler

sensiz başı hep ellerinin arasında mı
sancılara mı gebe her bitmeyen gece
her şarkının nağmeleri kulağına sen diye mi ulaşmakta
kavuşmalar mucize gibi inanılmaz ve muhteşem mi
her yanına geldiğinde deli gibi mi atıyor kalbİ

seninle aynı yönde mi ayak izleri
yanında yörende olmak tek gayesi mi
köz de yürüse hisseder mi
kalbinin aşkınla yanmalarında
elinde ki sen olduğu için
şükreder mi

yüzünde ki gülümsemeye aşık olup
kırmaktan korkuyor mu seni
kırılmayı bile göze alabiliyor mu uğrunda
tartışırken aşkım diyebiliyor mu
ki hiç tartışmamalı belki fikir beyanı

sen gibi kendi olabiliyor mu sevdiğin arkadaşım
bir çakıl taşına tapabiliyor mu
senden geldi diye
pırlantalarla kıyas tutmadan
menfaat var mı içinin kırıntılarında

seni sen gibi bilmedikten sonra
sevmedikten sonra
boş herşey arkadaşım

sadece gözlerine bak
çıkan sözlere eşlik ediyorsa verdiği anlamla
yakalamışsındır
değilse değiştir yönünü arkadaşım

nedir aşk bilir misin
bir fırtınadır
eninde sonunda diner
ama neler bırakır arkasında işte budur bilinmeyen
bir bakarsın herşey darmadağın olmuş
ya da öyle bir güneş doğmuş ki
herşey yerli yerinde
aşk sağlam bir fidan olmuş
dikildiği yerde
her dalına sevgi meyveleri doluşmuş
işte o gün kalbini vermişsindir
değer bilene

bilmeyene
değer de
gönlünü de
bir küçücük an''ını da
vermeyeceksin
anladın sen beni arkadaşım
anlamayanlar bırak utanabildiği kadar
utansın...
elbet anlamanın hazzını tadarlar
bilirim
bilirsin...

(02 03 2007)