Vermem Seni Şiiri - Alper Koçer

Gecem sen,gündüzüm sen
İçimdeki seni bir bilsen.
Saatimin vurduğu her saniyedesin.
En rahat uykumda sensin, En huzursuz gecelerimde.
Ve adını söylüyorum bıkmadan bütün cümlelerimde.
Bu aşk bildiklerinden değil,kimsenin bildiği gibi değil,
Uzanın önümüze kederler,hicran önümüzde eğil.
Hepinizi çiğneyeceğim.
Yolumdan çevirmeyin beni,hızımı kesmeyin.
Aşkımı almaya kalkışmayın.
Veremem ki onu hiç kimseye,hiçbir şeye.
Değişmem ki ben onun huzurlu göğsünü,omzunu
Hiçbir sevgiliye.
Ben onunla ağlayabilirim birtek,sadece ona ağlarım.
Onsuz geçecek her günüme yazık,yanarım.
Vücudumun her zerresindesin,
Bu meşiy gözlerin sahibi sensin.
Sen olmasan neye baksın ki onlar,kime bakacaklar?
Bu kalp senin avuçlarında,hayatım senin elinde,
İki kişi değiliz ki biz,artık tekiz.
Tek yürek,tek vücut,tek amaç.
Bu kalp senin elinde bitanem,onu ezme,
Sana yemin ederim,beni yaşatan; gülüşündeki tek gamze…